GR PIOP 1151203_140527_TIN_1184

Μουσείο Μαρμαροτεχνίας

Στον Πύργο της Τήνου, κορυφαίο καλλιτεχνικό κέντρο που ανέδειξε πολλούς από τους σημαντικότερους Έλληνες καλλιτέχνες, μεταξύ των οποίων οι γλύπτες Γιανούλης Χαλεπάς και Δημήτρης Φιλιππότης, βρίσκεται το Μουσείο Μαρμαροτεχνίας του Πολιτιστικού Ιδρύματος Ομίλου Πειραιώς. Αποτελεί μοναδικό παράδειγμα παρουσίασης της τεχνολογίας του μαρμάρου, υλικού που κατέχει ιδιαίτερη θέση στην αρχιτεκτονική και την τέχνη της Ελλάδας, από

Γιανούλης Χαλεπάς: επιστροφή στον Πύργο

Δράσεις στο πλαίσιο της περιοδικής έκθεσης «Γιανούλης Χαλεπάς: επιστροφή στον Πύργο» στο Μουσείο Μαρμαροτεχνίας ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ Αθήνα, 7 Σεπτεμβρίου 2018 Στο πλαίσιο της περιοδικής έκθεσης «Γιανούλης Χαλεπάς: επιστροφή στον Πύργο», το Πολιτιστικό Ίδρυμα Ομίλου Πειραιώς (ΠΙΟΠ) διοργανώνει, το Σάββατο 15 Σεπτεμβρίου (ώρα 18:30), ξενάγηση από την Αλεξάνδρα Γουλάκη-Βουτυρά, Καθηγήτρια ΑΠΘ, που επιμελήθηκε την έκθεση μαζί

Περιστεριώνες

Περιστεριώνες Οι περιστεριώνες αποτελούν μνημεία μοναδικής λαϊκής δημιουργίας. Η ύπαρξη περιστεριώνων είναι το 1726 και αφορούσε ένα ερειπωμένο σήμερα περιστεριώνα στην θέση Σπηλιά κοντά στην Κώμη. Τους αξιοποιούσαν για τροφή και για λίπασμα των περιτωμάτων τους. Υπάρχουν περίπου 800-1500 περιστεριώνες, κτισμένοι σε πλαγιές με προσανατολισμό προς το νερό. Είναι κυρίως πέτρινα οικοδομήματα και αποτελούνται από

Ιερά μονή Ουρσουλίνων

Μονή Ουρσουλίνων Το μοναστήρι των Ουρσουλίνων ιδρύεται στα Λουτρά το 1862 από την Αγγλίδα Μαρία-Άννα Λήβς, Πολίτικης καταγωγής. Δυο χρόνια μετά την εγκατάστασή τους στην Τήνο, είχε ήδη σχηματιστεί μια μικρή κοινότητα από τέσσερις αδελφές και ένα σχολείο όπου φοιτούσαν είκοσι τέσσερα κορίτσια του νησιού. Το 1876-1877, έχουμε αιτήσεις απ’ όλο το χώρο της Ανατολής

Ο ναός του Ποσειδώνα

Ναός Ποσειδώνα Η Τήνος κατά την αρχαιότητα αποτέλεσε ένα από τα σημαντικότερα θρησκευτικά κέντρα, σύγχρονο με αυτό της Δήλου. Κατά τον 5ο π.Χ. αιώνα σημείωσε πολύ μεγάλη ακμή ως λατρευτικό κέντρο του Ποσειδώνα ο οποίος εκτός από θεός της θάλασσας, λατρεύονταν και ως θεραπευτής. Τον 3ο π.Χ. αιώνα έγινε η ανακατασκευή και επέκταση του ναού,

Ιερά μονή Κεχροβουνίου

Μονή Κεχροβουνίου Η Ιερά μονή Κεχροβουνίου, βρίσκεται στην περιοχή Μοναστήρι και συγκεκριμένα σε μια απότομη πλαγιά σε ύψος 650 μ. πάνω από την θάλασσα. Είναι αφιερωμένη στην Κοίμηση της Θεοτόκου και ιδρύθηκε από κόρες εύπορης οικογένειας της Τήνου τον 11ο ή 12ο αιώνα. Πρόκειται για ένα μεγάλο οικοδόμημα, που περιλαμβάνει τον κυρίως ναό, μικρότερα εκκλησάκια,

Μοναστήρια

Μοναστήρια: Ψάχνοντας τα ίχνη μιας άλλης ζωής Το μόνο ίχνος ζωής στο χωριό-φάντασμα, τα Μοναστήρια, είναι τα εγκαταλελειμμένα κτίρια που με δυσκολία στέκονται ακόμα όρθια. Επισκεφτείτε το χωριό και αισθανθείτε το μεγαλείο των ερειπίων.  Στο άκουσμα και μόνο της λέξης, το μυαλό σου πηγαίνει σε όρους όπως «απομόνωση», «ηρεμία», «γαλήνη», «αποκλεισμός». Πόσο προφητικό αποδείχτηκε τελικά

Μουσείο Λαϊκής Γλυπτικής

Ένα Μουσείο Λαϊκής Γλυπτικής Συνήθως απωθεί τον περαστικό με την κραυγαλέα φλυαρία του. Ένα εκκωφαντικό kitch στον αυχένα των ανεμόμυλων των Υστερνίων, όπως και εκείνος που ήταν πίσω από την «αξιοποίηση» του χώρου. Και όμως! Την εποχή εκείνη –μέσα δεκαετίας του 1950- που τα μαρμάρινα υπέρθυρα έφευγαν ανενόχλητα για την Αθήνα, ο Γεώργιος Καρδαμίτσης (γνωστός
Ίδρυμα Τηνιακού Πολιτισμού

Ίδρυμα Τηνιακού Πολιτισμού – www.itip.gr

Το Ίδρυμα Τηνιακού Πολιτισμού (Ι.ΤΗ.Π.) είναι κοινωφελές, μη κερδοσκοπικό Ν.Π.Ι.Δ., που επιχορηγείται και στηρίζεται από το Πανελλήνιο Ιερό Ίδρυμα Ευαγγελιστρίας Τήνου (Π.Ι.Ι.Ε.Τ.). Σκοποί του Ιδρύματος είναι: η έρευνα, μελέτη και προβολή της ιστορικής πολιτιστικής κληρονομιάς του νησιού μας, ως και του φυσικού και του ανθρωπογενούς περιβάλλοντός του, η ανάδειξη των καλλιτεχνικών και των εν γένει

Μουσείο Μαρμαροτεχνίας

Μουσείο Μαρμαροτεχνίας Τήνου: Ένας θεσμός που εμπλουτίζει το πολιτιστικό γίγνεσθαι Το Μουσείο Μαρμαροτεχνίας στον Πύργο της Τήνου κινείται ανάμεσα στο τεχνολογικό και το ιστορικό πλαίσιο, πάντα με πρωταρχικό σημείο αναφοράς την Τήνο. Οι αναγωγές στον χώρο και τον χρόνο συνδέουν την τοπική παράδοση με τον ευρύτερο Ελληνισμό, καταδεικνύοντας τη διαχρονικότητα των τεχνικών από την αρχαιότητα