English 
Λευτέρης Κρητικός
Γύρισε όλο τον κόσμο. Ταξίδεψε στη Μεσόγειο, τον Ατλαντικό και τον Ειρηνικό, από την Αγγλία ως τον Καναδά, την Αργεντινή και τη Νιγηρία. Ο Λευτέρης Κρητικός δεν φανταζόταν ότι θα άφηνε πίσω του μια για πάντα τη ναυτιλία, όταν θα επέστρεφε στο νησί του το 1975, για να ασχοληθεί με την υφαντική.
«Γεννήθηκα στην Τήνο το 1948. Τελείωσα το παλιό λύκειο και στη συνέχεια φοίτησα στη Σχολή Εμποροπλοιάρχων στον Ασπρόπυργο Αττικής. Έγινα ασυρματιστής με σκοπό αργότερα να κάνω και κάτι άλλο στη ζωή μου», αναφέρει για την επαγγελματική πορεία που ακολούθησε αρχικά. Όταν το 1975 γνώρισε τον χαράκτη-ζωγράφο Μπάμπη Ρετζεπόπουλο, συνίδρυσε μαζί του στην Τήνο την γκαλερί Το Μαγαζί. «Μέχρι τότε δεν είχα χρησιμοποιήσει ποτέ τα χέρια μου. Κάποια στιγμή βρέθηκε μπροστά μου ένας αργαλειός και μόλις τον είδα, ευθύς αμέσως θυμήθηκα τα παιδικά μου χρόνια και αποφάσισα να αρχίσω να φτιάχνω κουρελούδες».
Χωρίς ιδιαίτερες γνώσεις έφτιαξε την πρώτη του ταπισερί και το 1980 συμμετείχε στην πρώτη του έκθεση με χειροτέχνες. Τέσσερα χρόνια μετά, άνοιξε το δικό του ατελιέ στην Τήνο. Ο αυτοδίδακτος πρώην ασυρματιστής καταπιάστηκε με τα χειροποίητα χαλιά για τη διακόσμηση τοίχων που δεν απέχουν πολύ από ζωγραφικούς πίνακες. «Λατρεύω το νερό, την κίνηση, τα σύννεφα. Δεν αντέχω τη στασιμότητα. Γι’ αυτό τα θέματά μου είναι κυρίως η θάλασσα και ο ουρανός. Πριν από δύο χρόνια είχα συμμετάσχει σε ομαδική έκθεση του Ιδρύματος Τηνιακού Πολιτισμού με θέμα τις Κυκλάδες. Ωστόσο κάθε φορά προσπαθώ να επανέρχομαι στις θεματικές μου με διαφορετικό τρόπο».
Η ύφανση στον αργαλειό δεν είναι καθόλου εύκολη, αφού ο Κρητικός την ασκεί, βάσει της παλαιάς μεθόδου, με την παραδοσιακή τεχνική. «Πολλές φορές χρειάζομαι 1,5-2 μήνες για να ολοκληρώσω ένα κιλίμι ή χαλί. Πρώτα φτιάχνω τα σχέδια σε μακέτα και στη συνέχεια τα μεταφέρω στην ύφανση, επιστρατεύοντας παράλληλα πόδια και χέρια». Απαραίτητα υλικά της τέχνης του είναι το στημόνι, το βαμβάκι και το μαλλί. Πολλές φορές μάλιστα, όταν δεν έχει το χρώμα που θέλει, παίρνει διαφορετικά χρώματα και τα στρίβει μαζί, για να βγάλει την ιδανική απόχρωση πλέξης. Όσο ενδιαφέρουσα και αν είναι η ασχολία του, δυστυχώς συνειδητοποιεί ότι στις μέρες μας δεν υπάρχει ανταπόκριση από τους νέους: «Δεν υπάρχει ενδιαφέρον. Τα παιδιά έχουν το λιγότερο από ένα πτυχίο. Να κάτσουν στον αργαλειό να κάνουν τι;».
Αυτή την περίοδο, ο Λευτέρης Κρητικός δοκιμάζει τον εαυτό του και στην κατασκευή κοσμήματος. «Φέτος ξεκίνησα να φτιάχνω κοσμήματα με γυαλί, βότσαλο και… θάλασσα. Βγάζω το αλάτι, κάνω συνθέσεις και βάζω αμμοβολή. Ίσως του χρόνου κάνω κάποια έκθεση. Το συνηθίζω κάθε 4-5 χρόνια». Για την ώρα, δουλεύει στο εργαστήριό του και ζει σχεδόν ασκητικά: «Επέλεξα μια μοναχική ζωή. Στον ελεύθερο χρόνο μου ασχολούμαι με τον κήπο και τις γάτες μου. Με ψωμί και τυρί είμαι ευχαριστημένος, δεν χρειάζομαι τίποτε άλλο».
*Ο Λευτέρης Κρητικός ζει στην Τήνο. Είναι μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος-ΕΕΤΕ, έχει παρουσιάσει ατομικές εκθέσεις, ενώ έχει συμμετάσχει και σε αρκετές ομαδικές.
