Μοναστήρια: Ψάχνοντας τα ίχνη μιας άλλης ζωής
Το μόνο ίχνος ζωής στο χωριό-φάντασμα, τα Μοναστήρια, είναι τα εγκαταλελειμμένα κτίρια που με δυσκολία στέκονται ακόμα όρθια. Επισκεφτείτε το χωριό και αισθανθείτε το μεγαλείο των ερειπίων.
Στο άκουσμα και μόνο της λέξης, το μυαλό σου πηγαίνει σε όρους όπως «απομόνωση», «ηρεμία», «γαλήνη», «αποκλεισμός». Πόσο προφητικό αποδείχτηκε τελικά το όνομα του συγκεκριμένου χωριού;! Τα Μοναστήρια, το τηνιακό χωριό στην Κάτω Μεριά που μετρά 4 αιώνες ζωής, είναι πλέον παραδομένο στη φθορά του χρόνου. Τα πέτρινα μισογκρεμισμένα κτίσματα, τα ερειπωμένα σπίτια και τα καλντερίμια που διατηρούν ακόμα την αρχική τους μορφή, θυμίζουν πως κάποτε το χωριό έσφυζε από ζωή. Κάποτε. Σήμερα συνιστά παντηνιακό προσκύνημα για τους καθολικούς επισκέπτες και κατοίκους του νησιού.
Η «πτώση» των Μοναστηριών πρωτοξεκίνησε τη δεκαετία του ’60, με το πρώτο ρεύμα μετοίκησης προς την ελληνική Γη της Επαγγελίας, την Αθήνα. Οι χωρικοί, αναζητώντας τις καλύτερες ευκαιρίες που θα προσέφερε η ζωή στην πρωτεύουσα, άφησαν το χωριό τους για ένα, αν και κλισέ, καλύτερο αύριο. Ως το 1970, τα Μοναστήρια είχαν ερημώσει ολοκληρωτικά και ο μαρασμός ξεκινήσει.
Τα Μοναστήρια του 2015 αντανακλούν, για άλλους την εγκατάλειψη και για άλλους τα χαμένα όνειρα μιας ολόκληρης γενιάς. Μια βόλτα στα χαλάσματα είναι αρκετή ώστε ο επισκέπτης να νιώσει τις δονήσεις που εκπέμπουν τα πέτρινα ερείπια. Η αίσθηση που θα σου προκαλέσει είναι συγκλονιστική και θα σου επιτρέψει να γράψεις το δικό σου σενάριο για τη ζωή μιας άλλης εποχής που πλέον ανήκει στο μακρινό παρελθόν.
Μονάχα η ολόλευκη εκκλησία του Αγίου Πέτρου μοιάζει να έχει επιβιώσει και να ζει ανάμεσα στα φαντάσματα των Μοναστηριών…
FOTO ELENA