Κελιά Τήνου – G.VIDALIS D+C

design&construction / σχεδιασμός&κατασκευή : G.VIDALIS D+C

text/κείμενο : KATERINA ROUSOUNELOU

Σκαρφαλωμένο στην πλαγιά ενός λόφου της Τήνου, με θέα το Αιγαίο Πέλαγος, ξεπροβάλλει από τις ξερολιθιές ένα μικρό πέτρινο κτίσμα, ένα από τα επονομαζόμενα από τους ντόπιους «κελιά».

Πρόκειται για επανάχρηση και αποκατάσταση ενός πρώην αγροτικού κτίσματος. Σχεδιαστική πρόκληση, σε μόνο έντεκα τετραγωνικά καθαρού χώρου να καλυφθούν οι κύριες λειτουργικές ανάγκες δύο ατόμων, με βασικό στόχο παράλληλα, να διαφυλαχθεί το σκούρο, τραχύ, πέτρινο εξωτερικό περίβλημα με τα υπάρχοντα ανοίγματα και η μοναδική σπηλαιώδης αίσθηση του χώρου εσωτερικά.

Αρμολογήθηκε η εξωτερική από τοπική πέτρα λιθοδομή, χωρίς να σοβατιστεί, και η στέγαση με χώμα επί λίθινων πλακών. Η αρχική δομή έμεινε ανέγγιχτη. Στο στενόμακρο τμήμα φιλοξενούνται οι λειτουργίες του ύπνου, της παρασκευής φαγητού, το τραπέζι κάτω από το παράθυρο με θέα τη θάλασσα, ντουλάπια. Στο μικρότερο τμήμα, με εξωτερική πρόσβαση, τοποθετείται το wc-douche.

Η διάταξή τους σε σχήμα Γ, ορίζει με τους εξωτερικούς περιβάλλοντες πέτρινους τοίχους μια απάνεμη αυλή με ξύλινη πέργκολα, μια ιδανική καθιστική γωνιά, ειδικά για τις μέρες των ισχυρών ανέμων. Ταυτόχρονα προφυλάσσονται οι πόρτες εισόδου στην αγροικία.

Πέτρινη διαδρομή οδηγεί από την είσοδο του κτήματος, στη μικρή άσκεπη αυλή έμπροσθεν της αγροικίας, όπου δημιουργείται ένα δεύτερο καθιστικό με θέα πάντα τη θάλασσα για τις πιο ήρεμες μέρες.

Η χρήση της τοπικής πέτρας και στα λειτουργικά στοιχεία των αυλών, της παραδοσιακής τεχνικής της πατητής τσιμεντοκονίας σε δάπεδα, τοίχους και σε κτιστές εσωτερικές και εξωτερικές κατασκευές (πάγκοι κουζίνας, εξωτερικοί καθιστόπαγκοι) και του ξύλου για τα εσωτερικά έπιπλα, τα κουφώματα και την πέργκολα, συνιστούν ένα αρμονικό αρχιτεκτονικό σύνολο που αναδεικνύει το μινιμαλιστικό χαρακτήρα της αγροικίας και προσαρμόζεται απόλυτα στο τοπίο.

Οι ανισόπαχοι, πολυποίκιλου ανάγλυφου τοίχοι, οδήγησαν μοιραία στην υλοποίηση ειδικών κατασκευών, είτε από ξύλο είτε πατητή τσιμεντοκονία, που προσαρμόζονται στο εσωτερικό ανάγλυφο όπως η αγροικία στο εξωτερικό φυσικό ανάγλυφο, καλύπτοντας παράλληλα όλες τις βασικές λειτουργικές ανάγκες του χρήστη. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η εκμετάλλευση του μεγάλου πάχους του τοίχου κάτω από το παράθυρο που έχει θέα τη θάλασσα όπου στην προέκταση του πρεβαζιού του κατασκευάζεται ξύλινο τραπέζι για δύο άτομα.