English 
Δέχεται επιρροές από τους καλλιτέχνες της Άπω Ανατολής, αντλεί τη θεματολογία της από εμπειρίες ζωής και έχει εμμονή με τον κύκλο. Η ζωγράφος Ελένη Γλύνη από τα Υστέρνια κάνει τη διαφορά.
Από παιδί, η Ελένη Γλύνη είχε μια ευκολία με τη ζωγραφική. Αργότερα, κατά τη διάρκεια της εφηβείας, η επιθυμία της να καταπιάνεται με το σχέδιο και το χρώμα, έγινε πάθος. Το «χόμπι» της αρχικά προκάλεσε αγωνία στους γονείς της. «Ήταν φυσικό την εποχή εκείνη να ανησυχούν για το μέλλον μου και για την μετέπειτα ποιότητα της ζωής μου. Όμως, σεβάστηκαν την επιλογή μου και την στήριξαν. Υπάρχει και κάτι άλλο. Άλλωστε, οι γονείς μου μεγάλωσαν σ’ ένα μέρος με μεγάλη παράδοση στη μαρμαρογλυπτική και τη ζωγραφική, οπότε εκτιμούν την τέχνη».
Το ζωγραφικό πάθος της, λοιπόν, την οδήγησε στη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας. Έκτοτε, οι μπογιές και τα πινέλα έγιναν μέρος της καθημερινότητάς της, όπως και η Τήνος. Τα τελευταία έξι χρόνια, περνά το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου στον τόπο καταγωγής της, τα Υστέρνια, εκεί όπου βρίσκει το χρόνο και τη συγκέντρωση που χρειάζεται. Στο ατελιέ της, το οικείο και ασφαλές εργαστήριό της, πραγματοποιεί την έρευνά της, η οποία δεν αργεί να μετουσιωθεί σε πίνακα που θα κοσμήσει κάποια ιδιωτική συλλογή στην Ελλάδα, τη Γερμανία και τη Γαλλία.
Οι επιρροές της τέχνης της έχουν ασιατικές καταβολές, ενώ οι αγαπημένες θεματικές της προκύπτουν από τις εμπειρίες της. «Αισθάνομαι μεγαλύτερη οικειότητα με καλλιτέχνες από την Άπω Ανατολή. Τα θέματα προκύπτουν μέσα από την πορεία της ζωής μου. Όσον αφορά στα σχήματα, μάλλον έχω εμμονή με τον κύκλο». Η τελευταία δουλειά που παρουσίασε στην ατομική έκθεση με τίτλο «Μάχες» βασίστηκε σε μεγάλο βαθμό, σε υλικό που συλλέχθηκε από φωτογραφίες-ντοκουμέντα της επικαιρότητας. Οι εικόνες ήταν η έμπνευση, οι φιγούρες στο ρόλο του μαχόμενου, η τέχνη… Κοιτάζω τους πίνακές της, αντικρίζοντας ανθρώπινες μορφές στο κέντρο ενός και μόνο κύκλου.
Τη ρωτώ ποιά είναι η αγαπημένη της τεχνοτροπία: «δουλεύω κυρίως λάδι στο χαρτόνι», απαντά. Ωστόσο ελκύεται από πολλά υλικά, διαφορετικές τεχνικές, καθώς επίσης από τον κινηματογράφο και τη μουσική. Μάλιστα, πριν από λίγο καιρό ολοκλήρωσε μια σειρά έργων που θα συμπεριληφθούν στο καινούριο cd της Etten. «Η εμπειρία αυτής της ανάθεσης είχε μεγάλο ενδιαφέρον, γιατί η μουσική συναντήθηκε με τη ζωγραφική».
Αυτή η γοητεία του καινούριου είναι εκείνο το στοιχείο που την προκαλεί να ξεχωρίσει τις δημιουργίες της: «τα παλαιότερα έργα είναι πάντα εκεί, δεμένα με το χρόνο. Τα καινούρια μου προκαλούν μεγαλύτερο ενθουσιασμό, ειδικά όταν αισθάνομαι ότι ανακαλύπτω κάτι νέο. Όσο για τη θέση που έχει στην καρδιά της το επάγγελμα που επέλεξε; «Η ζωγραφική είναι η κύρια ασχολία μου, το κύριο μέσο έκφρασης και επικοινωνίας. Η τέχνη με βοηθά να καταλαβαίνω τη ζωή. Λύνοντας τα θέματα που με απασχολούν στη ζωγραφική, λύνω και τα θέματα που με απασχολούν στη ζωή».
Όταν δεν ζωγραφίζει, χαλαρώνει βλέποντας ταινίες ή ακούγοντας μουσική. Συναντά φίλους, σερφάρει στο internet ή δεν κάνει απολύτως τίποτα. Ορισμένες φορές πρέπει να ονειρεύεται τη μητρόπολη των μητροπόλεων: «φαντάζομαι να περνάω ένα μέρος της ζωής μου στη Νέα Υόρκη». Το παρόν βρίσκει την Ελένη Γλύνη στην Τήνο με την «υπέροχη θρησκευτικότητα που εμπεριέχει στον πυρήνα της», να οραματίζεται «μια σημαντική κοινότητα ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών που αν ποτέ συντονιστούν, θα δημιουργήσουν έναν δυνατό πυρήνα πολιτισμού στο νησί», να σχεδιάζει τη συμμετοχή της σε ομαδικές εκθέσεις και να συνεχίζει την εικαστική πορεία της με σεμνότητα και μετριοφροσύνη. «Είναι νωρίς να μιλήσω για σταθμούς στην καριέρα μου. Αισθάνομαι έτοιμη να ρισκάρω σε δρόμους άγνωστους».
CV
Η Ελένη Γλύνη γεννήθηκε στην Αθήνα το 1973. Σπούδασε στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών Αθηνών, στο Z’ εργαστήριο ζωγραφικής, με δάσκαλο τον Γιάννη Ψυχοπαίδη και στο εργαστήριο Φορητής Εικόνας-Νωπογραφίας, με δασκάλους των Σώζο Γιαννούδη και τον Παύλο Σάμιο. Το 2006-08 κέρδισε την υποτροφία του Ι.Κ.Υ. Έχει διοργανώσει δύο ατομικές εκθέσεις, ενώ έχει συμμετάσχει σε 14 ομαδικές εκθέσεις. Διατηρεί εργαστήρια στην Αθήνα και στην Τήνο.
