English 
Η ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΓΑΣΤΡΟΝΟΜΙΚΗΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑΣ
Φαγητό – Η πιο νόστιμη δικαιολογία για να βρισκόμαστε με φίλους
Μπορεί να διευθύνει ένα ξενοδοχείο ή ένα εστιατόριο. Μπορεί να διδάξει Ιστορία, συγγραφή, μαγειρική και θέατρο. Θα μπορούσε ακόμα να είναι ένας επιτυχημένος επιχειρηματίας σε μια μεγάλη επιχείρηση, αλλά αντ’ αυτού προτιμά να παρατηρεί, να έρχεται σε επαφή και να ζει κοντά σε διαφορετικούς πολιτισμούς. Αυτός είναι ο Marc d’ Entremont, του οποίου η φήμη ως συγγραφέα γαστρονομίας και πολιτισμών είναι διεθνώς αναγνωρισμένη. Σας προτείνουμε να επισκεφτείτε το website www.travelpenandpalate.com στο οποίο μπορείτε να βρείτε τα μοναδικά του άρθρα καθώς και links για άλλες εκδόσεις με τις οποίες συνεργάζεται. Από το 2014 ο Marc γράφει ένα μηνιαίο ταξιδιωτικό άρθρο στην ηλεκτρονική και έντυπη έκδοση του Hellenic News of America (www.hellenicnews.com). Ως Έλληνες είμαστε ευτυχείς, γιατί ο Marc αγαπά την πατρίδα μας και την επισκέπτεται συχνά. Η αιχμηρή του ματιά πρόσφατα έπεσε στο νησί της Τήνου, γεγονός που μας έδωσε έναν επιπλέον λόγο να τον βρούμε και να μάθουμε περισσότερα για εκείνον και την καριέρα του.
Από την Πόπη Κουζούπη
Αγαπητέ Marc είμαστε χαρούμενοι που το tinos-about φιλοξενεί τη συνέντευξή σας. Θα θέλατε, πρώτα από όλα, να μοιραστείτε μαζί μας κάποιες προσωπικές πληροφορίες; Που γεννηθήκατε και ποιες είναι οι σπουδές σας;
Γεννήθηκα σε ένα προάστιο της Φιλαδέλφεια, στην Πενσυλβάνια. Αναφορικά με τις σπουδές μου, στο Πανεπιστήμιο σπούδασα Ιστορία, θέατρο και γραφή και ήταν εκείνα τα χρόνια που η εφηβική μου αγάπη για το φαγητό ωρίμασε και με έκανε να συνειδητοποιήσω ότι το φαγητό (η ιστορία του και οι ρίζες του) πάντα επηρέαζε τη ζωή, από τα φεστιβάλ μέχρι και τους πολέμους.
Πόσο νωρίς στη ζωή σας ανακαλύψατε ότι η Ελλάδα είναι ένα μέρος που σας ελκύει και γιατί;
Από όταν ήμουν μικρό παιδί και διάβαζα τους Μύθους του Αισώπου, οι Έλληνες μου φαίνονταν έξυπνοι. Δεν μου πήρε πολλά χρόνια να συνειδητοποιήσω ότι υπήρχε κάτι εξαιρετικό- η αρχιτεκτονική, οι μύθοι, η Ιστορία και οι αρχαιότητες. Μεγαλώνοντας με αρχιτέκτονα πατέρα και μητέρα καλλιτέχνη, η έκθεσή μου σε αυτόν τον κόσμο μέσω της αρχιτεκτονικής και της λογοτεχνίας είχε πραγματοποιηθεί από νωρίς. Στο σχολείο γνώρισα τον ελληνικό ανθρωπισμό και τους κλασικούς συγγραφείς.
Πείτε μας λίγα λόγια για την απόφασή σας να γίνετε σεφ.
Η κουζίνα του Αρχαίου κόσμου της Ανατολικής Μεσογείου αποτέλεσε το επίκεντρο όταν, μετά από οκτώ χρόνια διδασκαλίας, αποφάσισα να αλλάξω προσανατολισμό και να γίνω σεφ. Είμαι μέλος της Αμερικάνικης Μαγειρικής Ομοσπονδίας. Ζούσα στο Puerto Rico τότε και ένας κριτικός γεύσης με χαρακτήρισε τον “Βασιλιά του Φύλλου του Puerto Rico”, αφού έκανα τόσα πολλά πιάτα και ορεκτικά χρησιμοποιώντας αυτή τη συγκεκριμένη ζύμη.
Ακολούθησε μια εξαιρετικά επιτυχημένη καριέρα. Θα θέλατε να μοιραστείτε μαζί μας τα πιο σημαντικά βήματα στα χρόνια που περάσατε σαν επαγγελματίας σεφ;
Γυρίζοντας πίσω στην Αμερική, διεύθυνα το εστιατόριο που εργαζόμουν ως Executive Chef και επίσης δίδασκα δημιουργική γραφή, μέχρις ότου μου προσφέρθηκε η ευκαιρία να συνδυάσω όλα αυτά τα ταλέντα. Το 1992, μου ανατέθηκε από την Πολιτεία της Πενσυλβάνια να διαμορφώσω ένα εξαιρετικά απαιτητικό πρόγραμμα μαγειρικών τεχνών σε ένα μεγάλο δημόσιο επαγγελματικό Λύκειο στο οποίο φοιτούσαν κυρίως έφηβοι με ιδιαιτερότητες – μαθησιακές δυσκολίες, αποκλίνουσα συμπεριφορά, ναρκωτικά κ.λπ. Μέσα σε 3 χρόνια το νέο πρόγραμμα μαγειρικής τέχνης του Κέντρου Τεχνών και Τεχνολογίας – Pickering Campus είχε επεκταθεί σε μεγάλο βαθμό με αναβαθμισμένες εγκαταστάσεις, μεγαλύτερο αριθμό προσωπικού -πρόσθετο δάσκαλο, βοηθό διδασκαλίας και 4 ακόμα υπαλλήλους – εστιατόριο και υπηρεσία τροφοδοσίας που κάλυπτε τις ανάγκες των 500 μαθητών του Λυκείου. Επιστρέψαμε χιλιάδες δολάρια ετησίως στα κέρδη του σχολείου. Το 2003 έγινε το πρώτο γυμνάσιο στην Πενσυλβάνια που έλαβε την εθνική πιστοποίηση στις μαγειρικές τέχνες από την Αμερικανική Ομοσπονδία Γαστρονομίας.
Επομένως, όχι τόσο ξαφνικά, η μαγειρική και ο πολιτισμός έγιναν καθημερινό σας πάθος. Με πόσους διαφορετικούς τρόπους εκφράζετε αυτό το πάθος;
Ήταν κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, επίσης, που ανέπτυξα το στυλ μαγειρικής / πολιτισμικής γραφής μου. Όχι μόνο έπρεπε να δημιουργήσω ένα μαγειρικό πρόγραμμα σπουδών για μια ιδιαίτερη και ποικίλη ομάδα μαθητών, αλλά να λάβω υπόψη μου και ότι πολλοί δεν είχαν ταξιδέψει ποτέ έξω από την Πενσυλβάνια. Άρχισα να γράφω άρθρα σχετικά με τα τρόφιμα, την προέλευση, τις ιστορικές χρήσεις και τις επιπτώσεις στην τοπική ζωή που συμπεριελήφθηκαν στο πρόγραμμα σπουδών. Η ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΓΑΣΤΡΟΝΟΜΙΚΗΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑΣ
Παρέμεινα στη θέση του Διευθυντή και Υπευθύνου Υπηρεσιών Τροφίμων για 17 χρόνια μέχρι τη συνταξιοδότηση το 2009 -που σημαίνει ότι σταμάτησα να εργάζομαι σε αυτή τη συγκεκριμένη θέση. Είχα ήδη σχεδιάσει την αλλαγή στο επαγγελματικό μου τοπίο. Αποφάσισα να απασχοληθώ πλήρως ως συγγραφέας γαστρονομίας και πολιτισμού. Δημιούργησα το Travel with Pen and Palate και επέστρεψα στην Αργεντινή για 5 μήνες δημιουργώντας τον ψηφιακό οδηγό μου για τη χώρα. (http://www.travel-with-pen-and-palate-argentina.com/)
Με αφορμή κυρίως τις γραπτές μου εργασίες, ακολούθησαν μεγάλης διάρκειας ταξίδια στην Ευρώπη, τη Βόρεια Αμερική, τη Νότια Αμερική και τη Νοτιοανατολική Ασία.´Αρθρα μου δημοσιεύθηκαν στα περιοδικά: The Examiner, Suite 101, Food Wine Travel Magazine, Luxe Beat Magazine. Επί του παρόντος, οι κύριες δημοσιεύσεις μου είναι στα (διαγλωσσικά) Ελληνικά Νέα της Αμερικής (ψηφιακή και έντυπη έκδοση) καθώς και στις ιστοσελίδες μου.
Μιλήσαμε νωρίτερα για την αγάπη σας για τη χώρα μας. Όμως πότε ήταν η πρώτη φορά που επισκεφτήκατε την Ελλάδα;
Ήταν το 2013 που ήμουν καλεσμένος στην Ελλάδα. Η Σοφία Μπουρνατζή της PPM Θεσσαλονίκης, διοργάνωσε το πρώτο μου ταξίδι: στη Χαλκιδική και στη Θεσσαλονίκη. Προσέλκυσα δύο επιπλέον εταιρείες μάρκετινγκ – MTC Group και Re Make Consulting, καθώς και ιδιωτικές εταιρείες – που οργανώνουν ταξίδια για μένα σε περιοχές που εκπροσωπούν. Πέντε ξεχωριστά ταξίδια στην Ελλάδα που διήρκεσαν περίπου έξι μήνες, με ξενάγησαν από τον Όλυμπο μέχρι το Άθος, και από το νησί των Λειψών μέχρι τη Μύκονο. Από την Αθήνα στο Μέτσοβο και από την Θεσσαλονίκη στα νεκροταφεία του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου στο Κιλκίς.
Πόσο ενδιαφέρον είναι να γράφει κανείς για την Ελλάδα; Συλλέγει εύκολα τις πληροφορίες; Απολαμβάνει την όλη διαδικασία;
Είναι εύκολο να γράψεις για την Ελλάδα. Όλοι είναι πρόθυμοι να μιλήσουν μαζί σου. Όλοι θέλουν να φας (πάρα πολύ!) φαγητό. Από το φαγητό με μια οικογένεια πολλών γενεών στo παλιό τους σπίτι και ένα ελληνικό δείπνο kosher στη Θεσσαλονίκη, μέχρι μια συνέντευξη από τον Γιώργο Αμοϊράλη του Tinos Food Paths, οι Έλληνες εκφράζουν μια εξαιρετική σχέση μεταξύ του τι είναι σημαντικό για τον κοινωνικό ιστό και το φαγητό – από την καλλιέργεια μέχρι το μάρκετινγκ, την προετοιμασία της γιορτής και το τελικό φαγητό. Θα μπορούσε κανείς να πει ότι αυτός είναι, στην πραγματικότητα, ο κύκλος της ζωής. Η ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΓΑΣΤΡΟΝΟΜΙΚΗΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑΣ
Θα θέλατε να μοιραστείτε μαζί μας την πρώτη σας φορά που επισκεφτήκατε την Τήνο;
Ως ταξιδιωτικός συγγραφέας πηγαίνεις όπου σου λένε – αυτό είναι καλοδεχούμενο. Είμαι τυχερός που κάνω ταξίδια οργανωμένα από πολλές εξαιρετικές ελληνικές εταιρείες μάρκετινγκ, οι οποίες μεταξύ τους αντιπροσωπεύουν μεγάλο μέρος της χώρας. Η Ελίνα Γιώτη από την MTC group της Αθήνας διευκόλυνε τις συμφωνίες με τον Δήμο και η εθελόντρια στον τουρισμό αναψυχής Adriana Flores Bórquez ήταν η προσωπικός μου ξεναγός.
Μου είπαν κάποιοι (όχι νησιώτες!) πριν από την επίσκεψή μου: “Μπορείτε να δείτε την Τήνο σε 30 λεπτά.” Προφανώς δεν είχαν επισκεφθεί την Τήνο. Ακόμη και μετά από τέσσερις μέρες με την Adriana και μια γεμάτη διαδρομή αισθάνθηκα ότι είχα συγκεντρώσει μόνο καρτ ποστάλ, όμως αυτές οι εικόνες και οι άνθρωποι που γνώρισα με έκαναν να καταλάβω πόσα ακόμα έχω να ανακαλύψω.
Εκτιμάτε την Τήνο; Ποια λέξη περιγράφει καλύτερα την άποψη σας για το νησί;
Η Τήνος έχει βάθος: στη δημιουργικότητα του λαού της, στη φυσική της ομορφιά και στη σύνθετη μαγειρική της κουλτούρα. Η απόκτηση, ακόμα και μιας “μικρής” γνώσης, τροφοδοτεί μια λαχτάρα για ακόμα περισσότερη Τήνο.
Αν η Τήνος ήταν ένα διεθνές γαστρονομικό πιάτο, ποιο θα ήταν αυτό; Τι άρωμα θα είχε;
Καπνιστή Λευκή Σφυρίδα ! Aνάμεσα σε όλα τα ευφάνταστα πιάτα που έφαγα, αυτή η καπνιστή λευκή σφυρίδα αντιπροσωπεύει την μαγειρική κουλτούρα της Τήνου: πολυπλοκότητα και απλότητα ταυτόχρονα. Το πάστωμα και το κάπνισμα είναι παραδοσιακές μέθοδοι συντήρησης που ενισχύουν τις φυσικές γεύσεις των τροφίμων από τη θάλασσα και τη γη, με τα δικά τους διακριτικά αρώματα.
