Δήλος

Φως εκ φωτός

Δήλος : Το resume της ιστορίας ενός φωτεινού νησιού… του πελώριου open air μουσείου της Δήλου, χάρη στο οποίο αναπτύχθηκε και η Τήνος.

Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν ένα «άδηλο» κομμάτι στεριάς που έπλεε στο πέλαγος. «Ταξίδευε» χωρίς νόημα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας, μέχρι που δέχτηκε το χτύπημα της τρίαινας του Ποσειδώνα κι «έδεσε» στο Αιγαίο. Βλέπεις, ο φοβερός κύριος των κυμάτων είχε εισακούσει τα παρακάλια του άτακτου Δία που είχε αφήσει έγκυο τη Λητώ και ακινητοποίησε τον περιπλανώμενο βράχο προκειμένου η κοπέλα να γλιτώσει από την οργή της Ήρας. Τότε, λοιπόν, η Δήλος φανερώθηκε (δηλώθηκε) και απέκτησε σκοπό… Έγινε καταφύγιο για την κυνηγημένη Λητώ, η οποία κάτω από μια φοινικιά έφερε στον κόσμο τα δίδυμα παιδιά της, την Άρτεμη και τον Απόλλωνα, δηλαδή το ίδιο το φως… Αυτή είναι η εκδοχή του αρχαίου παραμυθά για τη γέννηση του ιερού νησιού της αρχαιότητας. Ποια είναι όμως η πορεία της Δήλου στο χρόνο;

ΙΣΤΟΡΙΚΟ CLOSE UP
Την είπαν Ορτυγία, Κύνθια, Αστερία, μα, φαίνεται πως «άκουγε» καλύτερα στο όνομα Δήλος. Πρώτοι-σύμφωνα με τον Θουκυδίδη- την «ανακάλυψαν» οι Κάρες, ενώ τον 16^ο αιώνα στα εδάφη της κατοίκησαν οι Μυκηναίοι και αργότερα οι Ίωνες που την κατέστησαν θρησκευτικό κέντρο τους. Το αρχαίο λατρευτικό κέντρο του Απόλλωνα γνώρισε τη μεγαλύτερη ακμή του μετά τους περσικούς πολέμους, όταν συστάθηκε η Α’ Δηλιακή Συμμαχία και αποφασίστηκε η έδρα και το ταμείο των πόλεων-κρατών να βρίσκονται στη Δήλο. Τότε, ο τόπος απέκτησε πλούτο και μεγάλη δύναμη που δεν έβλεπαν με καλό μάτι οι Αθηναίοι. Το 454π.Χ., με το πρόσχημα της ασφάλειας καθώς μαινόταν ο Πελοποννησιακός πόλεμος, οι εν λόγω αποφάσισαν να μεταφέρουν το θησαυροφυλάκιο στην Ακρόπολη. Αργότερα, οι Δήλιοι που άρχισαν να ζητούν πίσω το θησαυρό πήραν ως απάντηση την «κάθαρση» του νησιού· οι Αθηναίοι άνοιξαν τους τάφους, μεταφέροντας οστά και κτερίσματα σε ομαδικό λάκκο (γνωστός ως ο Βόθρος της Καθάρσεως) στη γειτονική Ρήνεια. Οι αθεόφοβοι δεν σταμάτησαν εκεί. Απαγόρευσαν τις γεννήσεις και τους θανάτους στο ιερό νησί, ενώ το 422π.Χ. εξόρισαν όλο το Δήλιο πληθυσμό.

Μετά από τρεις αιώνες περίπου, το 166π.χ. οι Ρωμαίοι ανακήρυξαν τη Δήλο ελεύθερο λιμάνι, δίνοντας ώθηση στο εμπόριο και ουσιαστικά εγκαινιάζοντας μία δεύτερη ακμάζουσα περίοδο. Ναοί, λουτρά, παλαίστρες, αγορές, πολυτελείς κατοικίες και εργαστήρια χτίστηκαν στην κοιλάδα του Απολλώνιου Ιερού, όπου ζούσαν περίπου 30.000 άνθρωποι… Η αρχή του τέλους ήρθε το 88π.Χ., όταν ο βασιλιάς του Πόντου Μιθριδάτης λεηλάτησε το κυκλαδονήσι. «Άξιοι» μιμητές του, οι πειρατές του Αθηνόδωρου έκαναν τη δική τους επιδρομή το 69π.Χ., οδηγώντας τη Δήλο στο σκοτάδι. Η χρυσή πόλη με τους κίονες, τα ψηφιδωτά, τα αγάλματα, τις παλαίστρες, το αρχαίο θέατρο και τις αλλοτινές πλούσιες συνοικίες είδε ξανά το φως το 1873, μετά τις ανασκαφές της Γαλλικής Αρχαιολογικής Σχολής Αθηνών. Επισκέψου την και άφησε τον ερειπιώνα της να σου μιλήσει για το λαμπρό χθες της…

Κάθε Δευτέρα ο αρχαιολογικός χώρος είναι κλειστός για το κοινό.
Αρχαιολογικός χώρος – Μουσείο Δήλου: τηλ.: 22890 22259