Αντιπροσωπευτικό δείγμα του Τηνιακού τοπίου αποτελεί το oικόπεδο της παρούσας μελέτης. Tinos Dove suites
Στο Τηνιακό τοπίο, κυριαρχεί η εικόνα των ξερολιθιών που συγκρατούν το πολύτιμο χώμα σε διαμορφωμένα επίπεδα, στο οποία βρίσκονται διάσπαρτα τοποθετημένοι λευκοί περιστεριώνες και πέτρινα αγροτικά κτίσματα -συνήθως υπόσκαφα- τα λεγόμενα «κελιά».
Σχεδιαστική πρόκληση αποτέλεσε η ανάδειξη του περιστεριώνα που υφίσταται στο παρών οικόπεδο και η διατήρηση των τριών «κελιών», συγχρόνως με την εκπλήρωση του βασικού μας στόχου για την πλήρη ένταξη των πέντε νέων κατοικιών στην πλαγία αυτή με την έντονη κλίση, τη βέλτιστη αξιοποίηση του προσανατολισμού και της θέας, τη δημιουργία προστατευμένων εξωτερικών χώρων και μη, τηρώντας ταυτόχρονα τις αυστηρές πολεοδομικές διατάξεις που ισχύουν.
Tinos Dove suites
Οι πέντε νέες πολυτελείς σουίτες με μικρή πισίνα η καθεμία με το χώρο υποδοχής στο πρώτο επίπεδο, σχεδιάστηκαν ως σύγχρονες ‘πεζούλες’ με τέτοια τοποθέτηση, ώστε να μην εμποδίζουν οπτικά στο ελάχιστο τη θέα από και προς τον περιστεριώνα και ταυτόχρονα την επιμέρους θέα κάθε κατοικίας προς τη θάλασσα και την απέναντι πλαγιά.
Η ξερολιθιά μετατρέπεται σε συνθετικό εργαλείο που ορίζει τους κλειστούς χώρους και τις αυλές, προστατεύει από τους βοριάδες και καδράρει τη θέα, δημιουργώντας ένα σύνολο εσωτερικών και εξωτερικών χώρων που ακολουθεί τη φυσική ροή της πλαγιάς.
Τα κτίσματα παραμένουν ισόγεια και εντάσσονται στο φυσικό τοπίο, με εξαίρεση την πρώτη κατοικία που προορίζεται για ΑΜΕΑ και η οποία συνδέεται με ανελκυστήρα με το χώρο υποδοχής.
Ογκοπλαστικά, και αυτό το διώροφο τμήμα έχει σχεδιαστεί με τέτοιο τρόπο που «κρύβεται» και εν τέλει προσαρμόζεται πλήρως στο τοπίο. Οι λευκοί εσωτερικοί χώροι με τα ξύλινα στοιχεία και οι αυλές επικοινωνούν μεταξύ τους συνθέτοντας την οπτική «πορεία» προς την θάλασσα.
Ο περιβάλλων χώρος διαμορφώνεται με λιθοστρωμένα πλατώματα και τοίχους αντιστήριξης από πέτρα, ενώ παλιά και νέα φύτευση ολοκληρώνουν το φυσικό τοπίο.
Οι αυλές – άμεση συνέχεια των εσωτερικών χώρων- με τα δάπεδα πατητής τσιμεντοκονίας και τις ξύλινες πέργκολες με τα φυσικά καλάμια και τις μικρές πισίνες έχουν σχεδιαστεί σαν μέρος του κτιριακού όγκου, σαν μικρά αίθρια, ούτως ώστε να αφήνουν αδιάκοπη τη συνέχεια στο τοπίο.
Ο σχεδιασμός τους είναι τέτοιος που προβλέπεται εκ των προτέρων η προστασία τους από τον αέρα και τον ήλιο ώστε να αποφευχθούν μελλοντικές πρόσθετες κατασκευές που θα αλλοιώσουν την αρχιτεκτονική σύνθεση και το τοπίο.
Γενικά, ο συνδυασμός υπόσκαφων κτισμάτων και βατών δωμάτων δημιουργεί ένα ιδιαίτερο και ενδιαφέρον σύνολο, ήπια ενταγμένο στο περιβάλλον του, που μαζί με την υπάρχουσα και τη νέα φύτευση στον περιβάλλοντα χώρο, συμβάλλουν στην οπτική συνέχεια του τοπίου.