Τέχνης του Δρόμου
Αν υπήρχε μάθημα για την τέχνη του δρόμου, θα είχε τον τίτλο του καθηγητή Πανεπιστημίου. Οι λαβύρινθοι, τα ιερογλυφικά, οι κύκλοι, όπως και άλλα σύμβολα, κυριαρχούν στις δημιουργίες του. Τέχνης του Δρόμου
Κατάφερε να μεταφέρει το στυλ του Νοτίου Bronx στην καρδιά του Μανχάταν. Λίγοι τον γνωρίζουν με το πραγματικό του όνομα. Ο λόγος, για έναν διάσημο καλλιτέχνη που είναι η πιο kool παρουσία στο χώρο της τέχνης. Κυρίες και κύριοι, ο Kool Koor από την καρδιά των Βρυξελλών, στις σελίδες μας!
Από την Πόπη Κουζούπη Τέχνης του Δρόμου
Αν υπήρχε μάθημα για την τέχνη του δρόμου, θα είχε τον τίτλο του καθηγητή Πανεπιστημίου. Κατάφερε να μεταφέρει το στυλ του Νοτίου Bronx στην καρδιά του Μανχάταν. Ο λόγος, για έναν διάσημο καλλιτέχνη που είναι η πιο kool παρουσία στο χώρο της τέχνης.
Tinos about Τέχνης του Δρόμου
Γεννηθήκατε στην Νέα Υόρκη και ζείτε στις Βρυξέλλες. Πόσο διαφορετική είναι η ζωή της Αμερικής σε σχέση με τη ζωή στην Ευρώπη;
ΚΚ: Θα έλεγα ότι η μεγαλύτερη διαφορά είναι ο αριθμός των γλωσσών που χρησιμοποιούνται. Αν και οι Βρυξέλλες είναι κοσμοπολίτικη περιοχή και μιλιούνται αρκετές γλώσσες εδώ, στη Νέα Υόρκη ακούς πάνω από 800 γλώσσες σε καθημερινή βάση και είναι η νούμερο #1 πόλη παγκοσμίως, σε σχέση με αυτό το χαρακτηριστικό. Εκτός από αυτό, εκείνο που μπορώ να πω είναι ότι ο κόσμος της τέχνης μοιάζει πολύ σε όλη την έκταση του χάρτη. Μπορούμε να δούμε παρόμοιους τύπους ανθρώπων και παρόμοια εκθέματα παντού.
T-ab
Σπουδάσατε Art & Design στη Νέα Υόρκη. Πόσο νωρίς μπήκε στη ζωή σας ως φοιτητή και μελλοντικό καλλιτέχνη, το graffiti art; Έπαιξε ρόλο η γειτονιά που μεγαλώσατε ή οι γειτονιές που ζήσατε σε αυτό;
ΚΚ: Άρχισα να φτιάχνω γκράφιτι στην ηλικία των 12 ετών, όταν παρατήρησα ένα νέο έργο σε μία αυλή έξω από το παράθυρο της κρεβατοκάμαρας μου στο νότιο Μπρονξ, το 1976. Βέβαια η γειτονιά στην οποία μεγάλωσα έπαιξε σημαντικό ρόλο στην αρχική μου εξέλιξη, αφού εκεί έμαθα αρχικά πως να αποκωδικοποιώ σιγά σιγά αυτό που έβλεπα στους τοίχους γύρω μου. Ήξερα από αυτή την τρυφερή ηλικία ότι ήθελα να γίνω μέλος μέλος σε αυτό το κάτι, το οποίο ήταν πολύ μεγαλύτερο από εμένα. Αυτό το κάτι ήταν ένα ευρύ αστικό φαινόμενο που ονομάζεται “writing”.
T-ab
To street art είναι συχνά μια “παρεξηγημένη” τέχνη, αφού δεν την συναντάμε σε μια φωτεινή αίθουσα τέχνης αλλά στο δρόμο. Σε εσάς δεν φαίνεται να έπαιξε κανένα ρόλο αυτό; Πως καταφέρατε να ξεχωρίσετε από τους υπόλοιπους καλλιτέχνες τους είδους σας;
ΚΚ: Η ερώτησή σας είναι πολύ ενδιαφέρουσα μιας και πραγματικά το street art είναι παρεξηγημένο. Ας ρίξουμε πρώτα μια ματιά στην ορολογία. Τί είναι “graffiti” και τί είναι “street art”; Αυτή είναι μία ερώτηση με άπειρες απαντήσεις. Αυτό που εγώ θεωρώ σημαντικό είναι ότι οι λέξεις που χρησιμοποιούμε έχουν πολύ μεγάλο αντίκτυπο στον τρόπο που οι άνθρωποι στην κοινωνία αντιδρούν προς μια ολόκληρη κουλτούρα. Εγώ τα βάζω όλα μαζί σε μία κατηγορία, την κουλτούρα του Hip Hop. Όταν ήμουν έφηβος και προσπαθούσα να δώσω μία ταυτότητα στον εαυτό μου μέσα από αυτή την κουλτούρα, είχα παρεξηγηθεί. Όταν άρχισα να δείχνω τη δουλειά μου σε γκαλερί υπήρχαν τόσοι πολλοί “καθαρολόγοι” σχετικά με τον τίτλο του “καλλιτέχνη γκράφιτι”. Ακόμα και πολλοί από μας που βρισκόμαστε μέσα στο χώρο, θεωρούν ότι αυτή η μορφή τέχνης πρέπει να παραμείνει στο δρόμο, να συνεχίσει να υπάρχει “underground”. Εγώ όμως ένιωθα διαφορετικά, γιατί από παιδί το σχέδιο και η ζωγραφική ήταν μέρος της ζωής μου. Ολόκληρο το σύμπαν μου ήταν ζωγραφική και μου άρεσε αυτά που έφτιαχνα να τα κρατώ και να τα δείχνω στην οικογένεια και τους φίλους μου. Από τη στιγμή που μου δόθηκε η ευκαιρία να δείξω την τέχνη μου σε μία έκθεση στην ηλικία των 15 ετών ήξερα ότι ξαναέμπαινα σε αυτό το κάτι μεγαλύτερο από μένα και ήθελα να είμαι μέρος του. Η τέχνη πάνω σε αειφόρες επιφάνειες σημαίνει για μένα ότι πολύ καιρό αφού πάψω να υπάρχω εγώ, αυτά τα έργα θα συνεχίζουν ακόμη να υπάρχουν και να εκτιμώνται ανάλογα. Αυτό για μένα ήταν πολύ σημαντικό. Εκείνο που πάντα σκέφτομαι, όλα μου τα χρόνια, είναι να είμαι ο εαυτός μου και όχι ακόλουθος ή αντίγραφο κάποιων άλλων. Το να επηρεάζεσαι είναι κάτι που συμβαίνει σε όλους, ωστόσο πιστεύω ότι βρήκα το στυλ μου νωρίς και παρέμεινα σταθερός σε αυτό. Καθώς περνούν τα χρόνια γίνομαι όλο και πιο αναγνωρίσιμος μέσα απ’ αυτό το μοναδικό μου στυλ, το οποίο φαίνεται να εκτιμάται ιδιαίτερα από τον κόσμο.
T-ab
Δεν είναι καθόλου υπερβολή να πούμε ότι είστε ο καλλιτέχνης με το πιο ξεχωριστό στυλ και πηγή έμπνευσης για δεκάδες κόσμου που θέλει να πατήσει στα βήματά σας. Πώς καταφέρατε να ξεχωρίσετε; Ποια ήταν η δική σας πηγή έμπνευσης;
ΚΚ: Δεν θα μπορούσα να πω ότι έχω το πιο ξεχωριστό στυλ. Αυτό είναι κάτι που δεν μπορώ να το κρίνω μόνος μου. Κάνω ότι κάνω και προσπαθώ να προχωρήσω μπροστά εξερευνώντας αυτά που μου προσφέρει η ζωή καθημερινά. Μου αρέσει η πρόκληση να ανακαλύπτω ξανά τον εαυτό μου από μια διαφορετική σκοπιά. Το αστείο είναι ότι όσο κι αν προσπαθώ να ξεφύγω από την άνεση μου, εξακολουθώ να παραμένω τεχνικά αναγνωρίσιμος. Κατανοώ ότι τα πάντα γύρω μου είναι πολύ μεγαλύτερα από μένα, γι ‘ αυτό παραμένω ταπεινός και μοιράζομαι αυτά που έχω συγκεντρώσει με άλλους, εφόσον μπορώ να τους βοηθήσω στα αντίστοιχα δημιουργικά μονοπάτια τους. Κάτι που επαναλαμβάνω συχνά είναι ότι εμπνέομαι από όλα όσα υπάρχουν γύρω μου. Απορροφούμε καθημερινά τόσο πολλά διαφορετικά ερεθίσματα. Σε αυτά επιτρέπω να τροφοδοτούν τη δημιουργική μου διαδικασία.
T-ab
Τα σχήματα και τα σύμβολα που χρησιμοποιείται είναι διαλεγμένα ένα προς ένα. Πόσο εύκολο ή πόσο δύσκολο είναι να παίρνεις συγκεκριμένα πράγματα και να δημιουργείς ένα αφηρημένο αποτέλεσμα;
ΚΚ: Για μένα η όλη διαδικασία είναι οργανική. Επιτρέπω στο χρόνο και τον χώρο να επηρεάσουν κάθε βήμα της διαδικασίας και να με οδηγήσουν στην επόμενη. Σήμερα μπορώ να εξηγήσω από πού προέρχονται τα σχήματα και πώς εξελίχθηκαν. Μετά από συλλογισμό 40 χρόνων, μπορώ να το κάνω αυτό. Αν κοιτάξουμε πίσω σε αυτό που δημιουργούσα στα μέσα μέχρι τα τέλη του 1970, μπορούμε να δούμε καθαρά τις συνδέσεις. Πάντα υπήρχαν στοιχεία αφηρημένης τέχνης στο έργο μου. Αυτό που συνέβη όλα αυτά τα χρόνια είναι ότι αφαιρώντας συστηματικά στοιχεία, επικεντρώθηκα όλο και περισσότερο στην ουσία του έργου μου που είναι η “κίνηση” και το “φως”.
T-ab
Λέγεται συχνά ότι ένα έργο τέχνης είναι ικανό να σε “ταξιδέψει”. Εσείς ταξιδεύετε συχνά; Τα ταξίδια είναι μέρος της καριέρας σας ή αποτελούν και μια προσωπική επιθυμία κι έναν τρόπο ζωής για εσάς;
ΚΚ: Σαν παιδί, πάντα ονειρευόμουν να ταξιδέψω μακριά στο σύμπαν. Κοιτούσα τον νυχτερινό ουρανό και αναρωτιόμουν τι ήταν εκεί έξω. Τα πρώιμα έργα μου αντανακλούν αυτές τις απορίες που είχα τότε. Όταν τελικά ταξίδεψα διεθνώς το 1985 με την ευκαιρία της πρώτης μου σόλο έκθεσης τέχνης στην Ευρώπη δεν ήμουν σίγουρος ότι το Βέλγιο των Βρυξελλών ήταν το μέρος στο οποίο ήθελα να ζήσω, αλλά από εκείνη την ημέρα ήμουν σίγουρος ότι θα το έκανα αφετηρία για να ταξιδέψω σε όλο τον κόσμο, όσο το δυνατόν περισσότερο. Το να είσαι σε διαφορετικές χώρες και να ανακαλύπτεις τόσους πολλούς μοναδικούς πολιτισμούς ήταν, και εξακολουθεί να είναι, εξαιρετικά θεμελιώδες και να προσφέρει έμπνευση για τη δημιουργική μου διαδικασία.
T-ab
Η Ελλάδα, πόσο κοντά ή πόσο μακρυά είναι στον τομέα του street art σε σχέση με άλλες χώρες του κόσμου. Είναι το graffiti συνδυασμένο πάντα με τον αστικό τρόπο ζωής ή μπορώ να εντάξω το graffiti και σε ένα Κυκλαδονήσι για παράδειγμα;
ΚΚ: Το σκηνικό της street art στην Ελλάδα, είναι για μένα πολύ παρόμοιο με αυτό σε πολλά άλλα μέρη σε όλο τον κόσμο. Στην Αθήνα για παράδειγμα, μπορώ να δω ομοιότητες με το σκηνικό στη Λισαβόνα. Ο καθένας έχει τις δικές του αναφορές και τρόπους για να κάνει διασυνδέσεις, οπότε διαμορφώνει μια τελείως προσωπική άποψη πάνω σε αυτό το θέμα.
T-ab
Τα βήματά σας πώς έφτασαν στο νησί της Τήνου; Πείτε μας τι είναι η Τήνος για εσάς; Πότε την επισκεφτήκατε για πρώτη φορά; Γνωρίζατε την ύπαρξή της και την Ιστορία της;
ΚΚ: Προσκλήθηκα να συμμετάσχω στην Μπιενάλε στο Μουντάδο το περασμένο καλοκαίρι από την ιδρυτή και επιμελήτρια Mireille Lienard, η οποία είναι φίλη με τον Martin Ehmer τον διευθυντή της γκαλερί που με εκπροσωπεί στις Βρυξέλλες, στο Βέλγιο. Αποφάσισα να επισκεφτώ την Τήνο το 2018 για να δω το μέρος όπου θα ζωγράφιζα και να νιώσω το περιβάλλον. Όλα αυτά θα με βοηθούσαν να βρω την κατεύθυνσή μου πριν φτάσω εκεί το επόμενο καλοκαίρι. Ήξερα πολύ λίγα για την ιστορία της περιοχής και σίγουρα για το νησί δεν ήξερα τίποτα. Αυτός ήταν επίσης ένας από τους κύριους λόγους για τους οποίους ήθελα να έρθω ένα χρόνο νωρίτερα για να επιτρέψω στη δημιουργική διαδικασία να είναι και πάλι “οργανική”. Περιττό να πω ότι ερωτεύτηκα το νησί.
T-ab
Μιλήστε μας λίγο για το τι έγινε από εικαστικής πλευράς πέρυσι το καλοκαίρι στην Τήνο; Τι ήταν για εσάς αυτή η εμπειρία;
ΚΚ: Πέρσι το καλοκαίρι ήρθα στην Τήνο για να ζωγραφίσω μια τοπική στάση λεωφορείου στο χωριό Μουντάδος. Αυτό που δεν περίμενα ήταν να χτίσω μια βαθιά σχέση με αυτό το νησί. Κατά την επιστροφή μου ανυπομονούσα να επισκεφτώ ξανά πόλεις και τοποθεσίες που θυμόμουν από το προηγούμενο καλοκαίρι. Μελέτησα βαθύτερα τις τοπικές παραδόσεις και έκανα πολλούς νέους φίλους. Ήταν ένα καταπληκτικό καλοκαίρι. Η Μπιενάλε ήταν μια μεγάλη ευκαιρία για μένα να συναντήσω ξανά άλλους συμμετέχοντες καλλιτέχνες και να ανακαλύψω τα έργα τους “επιτόπου”.
Πάντα αισθάνομαι ότι κάθε πράγμα που κάνουμε συνδέεται και μας καθοδηγεί στα επόμενα βήματα στη ζωή μας. Απλά πρέπει να πάρουμε το χρόνο να δούμε ότι όλα είναι πραγματικά συνδεδεμένα. Ακριβώς λόγω αυτών των στιγμών που έζησα στην Τήνο το 2019, επιστρέφω τώρα το 2020 για να συνεχίσω το καλλιτεχνικό μου ταξίδι εδώ στο νησί.
T-ab
Ποια είναι τα σχέδιά σας για το άμεσο μέλλον. Που μπορεί να σας βρει κάποιος και κυρίως τι θα “βρει” στις δημιουργίες σας αυτό το διάστημα;
ΚΚ: Τα σχέδιά μου για το μέλλον είναι να προσπαθήσω να θυμάμαι να σταματήσω να κοιτάζω και να ακούω τι συμβαίνει γύρω μου πρώτα απ ‘ όλα και να αγκαλιάζω κάθε στιγμή. Αυτό είναι το νόημα της ζωής. Σε καλλιτεχνικό επίπεδο το 2020 έχω προγραμματίσει δύο εγκαταστάσεις τέχνης για το νησί της Τήνου τον Αύγουστο. Θα κάνω μια ατομική έκθεση τέχνης στο SOUL FOOD bar/gallery και θα φτιάξω και μια καλλιτεχνική εγκατάσταση σε ένα ανακαινισμένο παλιό σχολείο και στο γύρω μικρό δάσος στην Καριά, που βρίσκεται λίγο περισσότερο από ένα χιλιόμετρο μακριά από το Μουντάδο. Πέρα από την Ελλάδα, σκοπεύω να συνεχίσω να κάνω εκθέσεις, να μοιράζομαι τις εμπειρίες μου με τους νέους και να εγκαινιάζω συνεργασίες με εξαιρετικά ταλαντούχους δημιουργούς. Ακολουθήστε με και μείνετε συντονισμένοι!
T-ab
Το νησί μας είναι ένα ανατρεπτικό μέρος όσο και η ίδια σας η καλλιτεχνική πορεία. Βλέπετε κάποια κοινή πορεία στην ανάπτυξή του με την ανάπτυξη του έργου σας σε αυτό;
ΚΚ: Σίγουρα. Μπορώ να νιώσω ότι υπάρχει μεγάλη επιθυμία να φανούμε ανοιχτοί στη δημιουργικότητα προς εξερεύνηση εδώ στην Τήνο. Είναι πολύ όμορφο να βλέπεις και να είσαι μέρος της ανάπτυξης μιας πολιτιστικής έκρηξης που σέβεται ταυτόχρονα την κληρονομιά του νησιού.
T-ab
Μόδα, τάση, ή κάτι που ήρθε για να μείνει είναι η τέχνη του δρόμου τελικά;
ΚΚ: Η Street Art είναι πέρα από τη μόδα ή τις τάσεις. Είναι ένας τρόπος έκφρασης της ζωής που δεν τελειώνει ποτέ και απάντησης στις ερωτήσεις που όλοι έχουμε για την ταυτότητά μας στην κοινωνία. Με μια λέξη μπορώ να πω ότι η Street Art είναι “ζωή”.
Σας ευχαριστούμε πολύ. Τέχνης του Δρόμου
ΚΚ: Εγώ σας ευχαριστώ. Η ευχαρίστηση είναι όλη δική μου.
lead 1
Περιττό να πω ότι ερωτεύτηκα το νησί.
Προσκλήθηκα να συμμετάσχω στην Μπιενάλε στο Μουντάδο το περασμένο καλοκαίρι…
lead 2
Είναι πολύ όμορφο να βλέπεις και να είσαι μέρος της ανάπτυξης μιας πολιτιστικής έκρηξης που σέβεται ταυτόχρονα την κληρονομιά του νησιού. Τέχνης του Δρόμου